Saturday, April 25, 2009
welcome home ate Jo!
kakabalik lang ni ate galing singapore, 2weeks daw siya dito. pasalubong niya sakin e isang targus backpack pulse! para sa aking dp lappy! at 2 tshirt. it's the thought that counts pero laking bagay na yun sakin, lalu na yung backpack heheh! eto mga sample pics:
kanina magkasama kami ni wifey sa moa, binenta namin yung k810i nya for 5K,
nakuha naman agad . thanks to kebin08! tapos syempre nag date, kumain ng kfc chicken supreme, chinese ba yun at italian? basta masarap! sa sobrang saraf di na namin na picturan haha! si wafi kasi takaw e hehe! tapos ayun, nag kwentuhan at gala, bumili ako ng optical mouse
at binigay na kay ate yung wireless mice ko, mas ok tong matabang daga sa gaming. tapos yun, umalis si wifey ng mga 8 at papasok pa siya sa work, ako eto ala una na pero gising pa, blogboi ika nga, sobrang petiks sa work kanina, puro aux at break. muntik pa nga akog malate, at parang napansin ko pabaliktad ang takbo ng blog ko, nagmula sa huli at natapos sa una... hmmm. some kinda pattern eh?
at eto pa! ang pinagiinitan kong shades, oakley Oil Drum.
badtrip, una ko siyang nakita, syempre mga fake lang. sa pinoypsp e 200, tapos may nagpost uli, 180, buti at nakita ko sa multiply, 90 petot! at eto sagad na talaga, sa sunshine mall pala e 40 petot lang siya! oo 40 petot! pati yung crocs na shoes e 400 lang! tae talaga o, ah basta, pagkatapos kong matapos tong entry na ito, matutulog na ako, napadami ata chocolate na nakain ko... radah, radah!
youtube videos courtesy of macbook pro:
underwater fun!
rollercoaster wacky ride!
galing nung macbook! i want one!!!
Sunday, April 19, 2009
deja vu
ang mga bagay sa buhay, may mga pagkakataong maulit muli, deja vu ika nga, parang nakita ko na tong pangyayaring to dati, AT SAWA NA AKO. OO, sawa na ako sa mga paulit ulit na pagkakamali na nakokonekta sa araw araw kong ginagawa. ilang beses nang sinabi, hanggang ngayon ginagawa parin, wala halos pinagbago, simpleng bagay lang, hindi naman ikamamatay pero bakit ang hirap baguhin? wala akong ibang mapagsabihan kaya dito ko na lamang ilalabas ang sama ng loob ko. matagal ko nang iniipit at baka sumabog na sa kaiipit ko. minsan nawawalan na ako ng pasensya. sobrang badtrip. hindi ko ma explain ang nararamdaman ko pero kulang pa na maisulat ko lang dito. hindi ako satisfied at malamang bukas dala ko parin to sa dibdib ko. minsan tanong ko bakit ba may mga taong ganito? at ang masama pa e konektado sila sa buhay ko. pwede namang sa iba mangyari pero bakit ganun? ayoko pa naman matulog ng may sama ng loob, binabangungot ako at masama daw, hindi mararating ang nirvana. pero hanggang ngayon, kahit binuhos ko na sa freestyle online ang stress ko, parang nag o-auto regenerate lang ang galit na nararamdaman ko. BADTRIP talaga. kelan naman kaya matatapos tong deja vu na to? pag patay na ako? malamang... ako lang siguro nakaisip nito. minsan naiisip ko nalang na wakasan nalang lahat, pero hindi yun ang pinakamagandang paraan. may mas lohikal at siyentipikong paraan pang pwedeng gawin.
i can think a lot of alternative ways to get rid of this effin' thing happening to me. but it all results to nothing. there is no losing, it's either win or learn. i know i learn a lot from my mistakes... i don't know if others feel the same, same crap every now and then. i feel like smoking, but it's raining outside. i don't wanna get wet, neither does my cigarettes. sometimes i believe that smoking eases my stress, takes away the pain and substitutes with a little bit of that "sedated feeling". just thinking of smoking makes me wanna "go, do it!"... then i'm going.
well, i'm back. and as promised, none of my cigarettes got wet, but i did.
it was quite an adventure, it was raining and the streets are flooded up to my ankles. i was only wearing my shirt and boxers, with an umbrella on the right and on the left, a 5 peso coin and keys. it was a hefty 10 minute walk. the only store that's open on the other end of the street. i bought 2 sticks and a candy. lighted up my first one and unwrapped the candy. it's fascinating, every hit, every exhale... gets rid of the damn things inside my mind.
i got home and washed my feet, and then finishing the last millimeters of the cigarette. it was fun while it lasted. going back to my notebook with a little feeling of dizziness. i'm not sure though if i'll be lighting up the other one. it makes me calm, takes my mind out of my worries. now on my very seat, my mind stopped thinking. writing the last 2 sentences is a drag for me. now i really can't think of anything anymore... i think it's time for bed. but then again, i still have 1 stick left...
i can think a lot of alternative ways to get rid of this effin' thing happening to me. but it all results to nothing. there is no losing, it's either win or learn. i know i learn a lot from my mistakes... i don't know if others feel the same, same crap every now and then. i feel like smoking, but it's raining outside. i don't wanna get wet, neither does my cigarettes. sometimes i believe that smoking eases my stress, takes away the pain and substitutes with a little bit of that "sedated feeling". just thinking of smoking makes me wanna "go, do it!"... then i'm going.
well, i'm back. and as promised, none of my cigarettes got wet, but i did.
it was quite an adventure, it was raining and the streets are flooded up to my ankles. i was only wearing my shirt and boxers, with an umbrella on the right and on the left, a 5 peso coin and keys. it was a hefty 10 minute walk. the only store that's open on the other end of the street. i bought 2 sticks and a candy. lighted up my first one and unwrapped the candy. it's fascinating, every hit, every exhale... gets rid of the damn things inside my mind.
i got home and washed my feet, and then finishing the last millimeters of the cigarette. it was fun while it lasted. going back to my notebook with a little feeling of dizziness. i'm not sure though if i'll be lighting up the other one. it makes me calm, takes my mind out of my worries. now on my very seat, my mind stopped thinking. writing the last 2 sentences is a drag for me. now i really can't think of anything anymore... i think it's time for bed. but then again, i still have 1 stick left...
Saturday, April 18, 2009
my new effin' perspectives
kapagod kanina, q-wing sa work dami natawag, nakakabasag ng utak. buti nalang pinu-pull out kami ni tl jessie. 3x ako naka aux kanina hehe! tapos ayun nakipagkwentuhan nalang ako kina ate Grace, Tet at Thursday. para bang nag spark nanaman ang hilig ko mag blog.
pinakita ni Thursday ang blog niya, at yung kapatid ni ate Grace sa facebook. para bang may nabuhay sa utak ko, na ito ang hilig at gusto ko, sumulat ng kung anu anu mapasok sa isip ko kahit walang kwenta lol. kaya simula ngayon, araw araw ko na i a-update tong blog ko, para naman meron akong ipapamana sa mga anak ko, kahit ito lang, may mga matutunan sila sa buhay sa pamamagitan ng pagbasa sa aking mga naiisip, at mejo may pagka ala- da vinci code na puzzle na dapat i decode etong nilalaman ng blog ko hahaha! kidding aside, yun nga, sana nga maabutan to ng mga magiging anak ko...
isa lang yan sa mga gusto kong simulang baguhin at ayusin sa buhay ko. gagawa ako ng listahan. mejo nasa hype ako magsulat ngayon kaya maganda, habang hinihintay ko matapos yung download ng max payne na pc game.
una, sa sarili ko muna, hindi na ulit ako malelate papasok ng trabaho (period. hehe!) proud akong sabihin na almost 1 month na akong walang late at absent. good for me and my career. tuwa mga ka team mate ko kasi di na ako late, ambilis ko pa daw tumanggap ng calls, 17minutes ang average call time, ako 12 lang, di naman nagmamayabang, nasanay na ako, mula ng magumpisa ako sa work ko, mabilis na talaga ako mag troubleshoot ng pc, parang isang puzzle na nakaka challenge at iba ang fulfillment at saya ng pakiramdam pag nakaka resolve ako.
next, babawasan ko na rin ang mabilis na pag init ng ulo, para sa wifey ko, alam ko magbabago rin siya, siguro hindi lang ngayon ang panahaon at may hindi pa siya narerealize kaya ako nalang muna ang magbababa ng sarili ko. para rin sa ikagaganda ng pagsasama namin. mahal ko si Donna, gagawin ko ang lahat para sa kanya basta kaya ko.
ma magiging malambing na rin ako sa kanya, almost 2 years narin, gusto ko lalo pang sumaya ang relationship namin.
sunod, ay ang magpababa ng timbang. andami kong nabasa tungkol sa pagpapapayat habang nasa work ako, meron din mga workouts para hindi lang payat, dapat ang term e "yummy" nyahahah! gusto ko sana mag gym pero problema ko ang oras at disiplina. mejo hindi pa ayos ang body clock ko. kaya ang goal ko e dapat kahit 3x ako maka jogging sa isang linggo, tanggalin ko muna ang taba ko sa tiyan. at onting diet at maintenance na rin lalo na sa pagkain.
next, iipon ako, gusto ko ng motor, lalo na yung Yamaha Mio Soul.
pucha! ang sexy niya talaga, mapapasakin ka rin, MU-HA-HA-HA! pero uunahin ko muna mga bayarin at yung pinag- iinitan ng wifey ko na c905 hehe!
sana magawa ko lahat ng goals ko bago ako mag-23. ilang taon nalang at mag so-solo life na kami ni wifey ko. kaya ito ang kontrata at katibayan ng mga bagay na kailangan kong magawa bago ako mag 23. sana lahat sila magawa ko sa tulong narin ni God, at syempre ni wifey ko ^_^
pinakita ni Thursday ang blog niya, at yung kapatid ni ate Grace sa facebook. para bang may nabuhay sa utak ko, na ito ang hilig at gusto ko, sumulat ng kung anu anu mapasok sa isip ko kahit walang kwenta lol. kaya simula ngayon, araw araw ko na i a-update tong blog ko, para naman meron akong ipapamana sa mga anak ko, kahit ito lang, may mga matutunan sila sa buhay sa pamamagitan ng pagbasa sa aking mga naiisip, at mejo may pagka ala- da vinci code na puzzle na dapat i decode etong nilalaman ng blog ko hahaha! kidding aside, yun nga, sana nga maabutan to ng mga magiging anak ko...
isa lang yan sa mga gusto kong simulang baguhin at ayusin sa buhay ko. gagawa ako ng listahan. mejo nasa hype ako magsulat ngayon kaya maganda, habang hinihintay ko matapos yung download ng max payne na pc game.
una, sa sarili ko muna, hindi na ulit ako malelate papasok ng trabaho (period. hehe!) proud akong sabihin na almost 1 month na akong walang late at absent. good for me and my career. tuwa mga ka team mate ko kasi di na ako late, ambilis ko pa daw tumanggap ng calls, 17minutes ang average call time, ako 12 lang, di naman nagmamayabang, nasanay na ako, mula ng magumpisa ako sa work ko, mabilis na talaga ako mag troubleshoot ng pc, parang isang puzzle na nakaka challenge at iba ang fulfillment at saya ng pakiramdam pag nakaka resolve ako.
next, babawasan ko na rin ang mabilis na pag init ng ulo, para sa wifey ko, alam ko magbabago rin siya, siguro hindi lang ngayon ang panahaon at may hindi pa siya narerealize kaya ako nalang muna ang magbababa ng sarili ko. para rin sa ikagaganda ng pagsasama namin. mahal ko si Donna, gagawin ko ang lahat para sa kanya basta kaya ko.
ma magiging malambing na rin ako sa kanya, almost 2 years narin, gusto ko lalo pang sumaya ang relationship namin.
sunod, ay ang magpababa ng timbang. andami kong nabasa tungkol sa pagpapapayat habang nasa work ako, meron din mga workouts para hindi lang payat, dapat ang term e "yummy" nyahahah! gusto ko sana mag gym pero problema ko ang oras at disiplina. mejo hindi pa ayos ang body clock ko. kaya ang goal ko e dapat kahit 3x ako maka jogging sa isang linggo, tanggalin ko muna ang taba ko sa tiyan. at onting diet at maintenance na rin lalo na sa pagkain.
next, iipon ako, gusto ko ng motor, lalo na yung Yamaha Mio Soul.
pucha! ang sexy niya talaga, mapapasakin ka rin, MU-HA-HA-HA! pero uunahin ko muna mga bayarin at yung pinag- iinitan ng wifey ko na c905 hehe!
sana magawa ko lahat ng goals ko bago ako mag-23. ilang taon nalang at mag so-solo life na kami ni wifey ko. kaya ito ang kontrata at katibayan ng mga bagay na kailangan kong magawa bago ako mag 23. sana lahat sila magawa ko sa tulong narin ni God, at syempre ni wifey ko ^_^
Friday, April 3, 2009
monstrosity & abomination
Thursday, April 2, 2009
tinatamad akong mag-blog
andami kong nasa isip kanina pero wala ata ako sa momentum. try ko nalang isa isahin, kaninang umaga maaga akong pumasok kasi term test namin sa machine shop at electrical motor controls.ayun sa wakas natapos din pero may ref and aircon subject pakong hindi nata-take na test, sabi ni sir next week nalang daw, yung sa computer sumject ko nakaka-asar, tantado talaga yung teacher na yun, next week pa naman yun e. ok yung mga test kasi yung mga nakakabata kong mga kaklase, pinapakopya ako heheh! sureball pasado na iyon wee! tapos nung papauwi ako, nakita ko yung dati kong kaklase, si bernadette. nakalimutan ko na last name niya, tumaba siya, sabi rin sakin tumaba din ako, at gumuwapo! (imbento lang) ayun, kakagaling lang daw niya sa taiwan, sabay sila ni abet yung boyfriend niya, pumunta lang siya ng school para mag-enroll ata, tatapusin daw niya engineering. tapos pag uwi ko, sa FTI, sakay ng tricycle, nakasalubong ko si alghadir a.k.a. al, isang muslim na ka-work ko dati sa teletech, ngayon daw convergys na siya, katropa ko sa kalibugan at psp last year heheh! mabait yun pero di kami nagkausap, nag honk lang siya ng kotse niya at ttinuro ako, ako naman tinuro ko rin siya, yun lang. sakay siya ng kotse niya, ako nasa tricycle heheh! mag 10 secs lang... end of meeting. sa 2nd tricycle naman papunta sa street namin, may nabasa akong text sa tshirt nung ale... "I am NAKED... under my clothes." lol! natawa ako dun, ako pa naman mahilig sa mga tshirt na may mga print na simple at binabasa pero astig. nasa isip ko nun, ilalagayy ko agad sa blog ko to. tapos may title pa, pero ayun paguwi ko, si ate nasa tapat nanaman nitong lappy ko, di ko magamit, pinabayaan ko nalang siya, puro ym at friendster lang naman yun, pero antagal grabe, 1pm ko iniwanan to, hanggang sa nagising ako ng 7 gamit parin, ang masama pa, naka off pero di tinanggal yung plug. so tinanggal ko, nung in-on nya naman, hindi sinaksak, badtrip, parang sira, sabi ko ayusin naman kasi pag nasira tong mahal-kong-lappy-sunod-sa-wifey-ko, e mahirap ipaayos, laking delay diba? so ayun, sumamba ako ng 7:30, yung aral sa church tungkol sa pagpapasakit at sakripisyo ng choir or mang-aawit sa church. pag-uwi ko, makikipagkwentuhan sana ako kay wafi, sabihin ko yung mga mang-aaawit pala magaling sa "nota" nyaknyaknyak! wala lang, yun pala di ko naalala may pasok pa pala siya, bukas nalang daw kami magkikita, excited na me heheh! ayun, ngayon nood lang ako family guy tapos onting browse, tulog na. kasi sabi ko hindi ako male-late ngayong buong april. nakakahiya naman sa team at tl ko.bukas dadalhin ko si lappy sa MoA, gusto ko manood kami ni wafi ng marley and me, yung dinownload kong movie. o siya, sabi ko na tinatamad akong mag blog e, dapat maikli lang ito, napakwento tuloy ako, asar! may naisip nanaman uli ako, lalagyan ko ng music tong page na ito, try ko lang! this song is dedicated to my wifey - everything by lifehouse.
Everything
Find me here, and speak to me
I want to feel You, I need to hear You
You are the light that's leading me to the place
Where I find peace again
You are the strength that keeps me walking
You are the hope that keeps me trusting
You are the light to my soul
You are my purpose
You're everything
And how can I stand here with You
And not be moved by You
Would You tell me how could it be any better than this?
(yeah)
You calm the storms and You give me rest
You hold me in Your hands
You won't let me fall
You still my heart and You take my breath away
Would You take me in, take me deeper now
And how can I stand here with You and not be moved by You
Would You tell me how could it be any better than this
And how can I stand here with You and not be moved by You
Would You tell me how could it be any better than this
Cause You're all I want, You're all I need
You're everything...everything
You're all I want
You're all I need
You're everything...everything
You're all I want
You're all I need
You're everything...everything
You're all I want
You're all I need
Everything...everything
And how can I stand here with You and not be moved by You
Would You tell me how could it be any better than this
And how can I stand here with You and not be moved by You
Would You tell me how could it be any better-any better than this
And how can I stand here with You and not be moved by You
Would You tell me how could it be any better than this
Would You tell me how could it be any better than this
Wednesday, April 1, 2009
happy 19th monthsary my Wifey!
HAPPY 19th month/ 1year & 7month anniversary
My wonderful Bebhy Wifey Donnatubletz!
wifey ko, mahal na mahal kita, sa paraan kong ito, sana maramdamaan mo kung gaano kita kamahal, at nagpapasalamat sa lahat ng pagmamalasakit at tulong na ibinigay mo sa akin, lalo na ang pagpapasensiya. mga ngiti mo, napapawi ang lungkot ko, mga tawa mo, natatawa na rin ako. basta pag kasama kita, wala akong problema, parang tumitigil ang oras, hindi natin namamalayan madaling araw na pala at wala nang tao sa mga mall. pero kahit ano pa man, sana po tumagal pa lalo tayo, sayo ko na po nakatuon ang mga pangarap ko. ikaw lang po talaga ang pinakamamahal ko, alam mo yun. bhy...
GUSTO KONG MALAMAN NG BUONG MUNDO,
OR KAHIT SA BUONG INTERNET COMMUNITY,
NA IKAW,IKAW LANG...
Ang Mamahalin ko, hanggang sa dulo...
i love you so much, wifey ko
:)
fweakin' internet speed!
mamaya na ako susulat ulit, kanina pang 9am ginagamit ni ate jen tong lappy ko, hindi pa napapatay. ipa-powercycle ko muna, na adik ata sa friendster at ym si ate, sabagay ok lang naman sa akin yun, iniintindi ko lang yung lagay ng mga gadgets ko. anyways, yung speedtest na yan, kalokohan, pagkatapos ko makakuha ng ganyang, nag download lang ako ng family guy na episod, bumalik sa 300kbps. tsk tsk. ayan kasi sa kakamadali magkaroon ng internet, and this crap costed me an Effing php28oo! allowance nalang natira sakin. CRAP! pero ok lang. browsing is ok, try ko mag online gaming kung papasa or punye*a. brb, kakain lang ako. gutom na ako e.
Tuesday, March 31, 2009
SBW in action! Funtime sa bahay
naka leave ako ngayong Tuesday, as usual. pero may pasok ako sa schoool kaninang umaga. pero pinayagan ako na bukas na magtest. 10am andito na ako sa haws, 11am na activate na rin ang internet ko. masaya na sana ako pero hindi ako maka connect. nalaman kong na activate kasi may signal na yung sim na kasama sa package, nilagay ko kasi sa isang cp para ma monitor ko agad kung meron na. tulad ng inaasahan, ang tulad kong taong makalikot ay hindi titigil hangga't hindi na-aachieve ang aming mga mabababaw na kaligayahan, tulad ng sakin, magkaroon ng mabilis at lehitimong internet connection.
halos dalawang taon na akong technical support sa teletech. i troubleshoot internet related issues (with assholes, dumbasses, bitches, dickheads and a few good men and women. napasok ako sa trabahong ito na ang alam lang tungkol sa internet e mag online games at manuod ng porn at mag download sa limewire. sa loob ng dalawang taong lumipas ang dami kong natutunan, at eto ngayon na-aaply ko sa pang araw araw na gawain. back to topic, kanina pilit kong kumonek pero ayaw, error 619 daw. poootek. asar na asar na ako, ng maalala ko na may nabasa akong palitan ang access point. from "minternet" to "fbband". Voila! internet na!
eto habang sinusulat ko to, i-da-download ko sana yung episode ng simpsons, sa megaupload, sabi, your ip address 121.xx.xx.xx is currently downloading a 300+mb .avi file. hay nako. akala ko ako lang naka sun dito, meron pa palang isa at malamang nagda-download ng bold yun, hahaha! kung sino kama, ungas ka! hahahah! eto additional pics and videos sa bahay, maya na ulit ako mag entry, papakasawa muna ako, sa dami ng gusto kong gawin nung may internet ako, ngayon naman hindi ako magkanda tuto kung anong gagawin ko, abnormal diba?
miko and jao during funtime-->
testing to embed videos. how to connect to sun broadband software
halos dalawang taon na akong technical support sa teletech. i troubleshoot internet related issues (with assholes, dumbasses, bitches, dickheads and a few good men and women. napasok ako sa trabahong ito na ang alam lang tungkol sa internet e mag online games at manuod ng porn at mag download sa limewire. sa loob ng dalawang taong lumipas ang dami kong natutunan, at eto ngayon na-aaply ko sa pang araw araw na gawain. back to topic, kanina pilit kong kumonek pero ayaw, error 619 daw. poootek. asar na asar na ako, ng maalala ko na may nabasa akong palitan ang access point. from "minternet" to "fbband". Voila! internet na!
eto habang sinusulat ko to, i-da-download ko sana yung episode ng simpsons, sa megaupload, sabi, your ip address 121.xx.xx.xx is currently downloading a 300+mb .avi file. hay nako. akala ko ako lang naka sun dito, meron pa palang isa at malamang nagda-download ng bold yun, hahaha! kung sino kama, ungas ka! hahahah! eto additional pics and videos sa bahay, maya na ulit ako mag entry, papakasawa muna ako, sa dami ng gusto kong gawin nung may internet ako, ngayon naman hindi ako magkanda tuto kung anong gagawin ko, abnormal diba?
miko and jao during funtime-->
testing to embed videos. how to connect to sun broadband software
Sun Broadband Wireless
full story later, pics and vids muna, busy pa akong mag surf and download e heheh! in fairness mabilis siya, kasing bilis dun sa shop na pinag da-downloadan ko. pero sabi nila, bawal daw torrents,limewire, basta peer-2-peer file sharing. ok lang megaupload boy naman ako e. speedtest ko umaabot ng 400 kbps/min. ok na rin kahit papaano atleast hindi mabagal. eto current speedtest ko, 3:10 pm
Monday, March 30, 2009
enjoyotismuffinswithyourfreebyte
andito ngayon ako sa burgerking moa, nag b-browse ahihihihi! antagal kong walang internet, hiniram kasi ni wifey yung cp ko last week, wala tuloy akong modem pero oks lang. dito ako hanggang mamaya kasi hintayin ko si wifey, 7pm pa daw siya darating. sabi ko kasi papakainin ko siya sa isang resto na masarap. tapos mamaya rin ay bibili kami ng Sun Broadband wireless for php1895 modem fee and 799 monthly! up to 2mbps! (burst speed, not stable ampo...ta) mamaya onti, hintayin ko lang si wifey ko. antagal, hay nako... babae talaga. namiss ko tong blog ko, lalo na siguro pag may internet na ako, yung totoong internet, hindi yung jack sparrow (pinirata heheheh!) yang title ko e yung password ng wifi dito sa burgerking MoA. nasa couch ako nakaupo pero mainit, kumain ako ng 1 piece chicken at medyo najejebs na nga ako pero ayokong unalis dito sa kinauupuan ko kasi baka makuha ng iba upuan, ganda ganda na puwesto ko, aalisan ko pa, nyahahah! eto pa't tinesting ko na maglagay ng pic ko, testing lang, at OO, kinapalan ko na ang mukha ko, balang araw makikita ito ng mga anak at apo ko... sasabihin nila, tingnan mo si lolo... tingnan mo... ang mga katarantaduhan na pinag-gagawa niya nung mga panahon niya... lol. naaasar ako dito sa mga registry tools na dinownload ko, yung isa, registry manager ata yun, ok na sana pero bago niya ayusin pc ko, bibilhin ko daw muna sa kanila. ampucha naman o, di na, karapat dapat kang i-uninstall! mwahahahah! meron naman isa pa di ako sigurado sa name pero ayaw niya mag-install, not a valid win32 application daw. sa work kanina, na-Q.A. ako. akalain mong naka 94% grade pa ako, lol. pagkatapos kong mag cold transfer mataas pa ang score ko! pero wala yun sa kalahati ng sinapit ng isa sa mga ka team mates ko. si ate Grace, may recording siya na i-nevaluate kanina, na zero tolerance daw siya, ibig sabihin, tanggal na dapat pag nagawa yung bagay na iyon. grabe, pagkatapos nun, nakatanggap daw siya ng tawag sa cp niya, sabi yung anak niya daw nalaglag sa hagdanan... tsk tsk. at eto pa, di ako sure sa buong kwento pero eto namang si Thursday, wala daw matitirhang bahay. kung saan saan nalang daw siya nakikitulo, pati na rin sa work. haaay... napakadaming publema ng tao. may isang oras pa ako ng paghihintay kay wifey ko. mamaya surf and download to the max akoo, at sana naman wag mabagal sa area namin yung sun broadband. kung hindi, di sila makakalabas ng buhay! nyahahahaha! mamaya na ulit akomagsusulat. gusto ko pa sana ulit pero najejebs na talaga ako, pero hindi parin ako aalsi dito sa kinauupuan ko. hindi rin akong papahuling buhay. hanggang sa mamayan gabi blog, magkikita pa tayo, asahan mo yan...
(edited, pangit yung una kong nilagay na pic e, pic was taken 2weeks before i posted this entry. with my wifey@bk glorietta)
Monday, March 23, 2009
Communication for President
earlier today, around 6:30am, my poppa keeps waking me up. i'm not budging because i still wanna sleep. this is my 3rd day of not showing up for work. he's insisting to accompany him to Laguna. we're going to pick up my sister's things on her house. this is the 2nd time they had a misundersrtanding with her ex-husband. i said to poppa that i didn't go to work because i wanna rest, i don't want to hull things around/ stay at the back of a container truck for an almost 2 hour trip without air, on the the that i chose to rest. and so continued my dreaming... i went back to bed.
woke up 10:30am, and by 11am, they arrived, with everything, inside the UPS freight container truck. as usual, my nephew Miko and Niece Jao-Jao greeted me with their smiles and hugs. i greeted my sister Jen too. we all ate first before hauling their stuff inside the house. they brought with them assosted things... from a bed, books ( i lke reading Miko's books, guinness world records, ripley's believe it or not etc.)
boxes of clothes, a drawer, an airconditioning unit, it's almost like a garage-on-the-move-sale.
i got my boss's nice text messages, grudging about my abscences and falling reliability. i texted her back that i do have my medical certificate stating 2-3days bedrest. so, moving on, i felt really, really sorry for my sister Jen and her kids.
this is the second time their father did this to them. the first time, it was almost four years ago, Miko was the only child back then. their father, Roger, was seeing someone, a girl of course, well, could have been worse if it was with a guy, or it could have been better, whatever...
unfortunately, they got back together and then, Jao-Jao was made.
four years after that particular situation, history repeated itself. i don't have to elaborate the whole story, honestly i'ts not important for me and i'm tired of it.
i do believe that ate Jen and Roger had their own reasons, i respect them, the bad thing is, how about their kids? did they gave themselves time to think? or even spared a moment to speak to each other and settled out their differences? i don't think so. if they had just done the things that i mentioned above... things should have been better.
life is actually easy, people are only making it complicated. arguments amplify a simple misunderstading. if only people know how to stand down their guards and swallow their pride for a bit... things will be over after a small, simple talk. simple, yet easy.
i remembered times when me and my wifey argue over the phone everyday, and it all started with a simple misunderstanding over our conversation. i dont want to step myself down because i know on that certain situation my reasoning is right, but on my wifey's side, she doesn't want to lose with her reason either, so it ends up, nobody won, were both losers. 3 days of silence for our relationship... i called her up 3 days after, threw away my pride, and said i'm sorry and i don't want to fight with her anymore, and i love her. after that, all went back to it's regular state, and as i told her, whenever arguments like this happens again, we have to talk over it first, calmly, without emotions. a simple solution for a complicated problem. after that, we seldom had that kind of argument again. if there will be one, i assure that it will be wiped clean on the same day. we're working on it up until there's virtually no more fights/arguments between us :D
communication is another important thing, for example if someone said "read between the lines", some people know that this is just a kind of saying or monicker, for others, they understood the phrase literally, and eventually will ask you, "what line?". and there is a kind that thinks both ways. the kind that everyone else should be.
it's already past 12am, i'm going to sleep, i'm definately go to work tomorrow. things accomplished this day... nothing important, i spent the whole day slacking, playing psp, reading and sleeping, i think 3 days of slacking got my boogie back on :D and tomorrow is my last day for work, so Oh! joy! Victory is Mine! spent most time reading online message boards on my mobile phone. i stumbled upon a thread, some guy doing custom made skins for almost everything you want to put a sticker in to. for 500bucks, you can create a personalized skin for your laptop, psp, cellphone etc. i made a simple freakin layout for my netbook's top part, a personalized logo "dp" on old english text, and an "asus logo at the leftmost part. i know i'm not that good at putoshop, but see, i've learned. still working on it, damn!
i'll test if html codes work on this kind of blog, i do hope so, anyways, i gotta go, big day tomorrow. ciao.
*testing, my proposed personalized sticker for my asus eee*
woke up 10:30am, and by 11am, they arrived, with everything, inside the UPS freight container truck. as usual, my nephew Miko and Niece Jao-Jao greeted me with their smiles and hugs. i greeted my sister Jen too. we all ate first before hauling their stuff inside the house. they brought with them assosted things... from a bed, books ( i lke reading Miko's books, guinness world records, ripley's believe it or not etc.)
boxes of clothes, a drawer, an airconditioning unit, it's almost like a garage-on-the-move-sale.
i got my boss's nice text messages, grudging about my abscences and falling reliability. i texted her back that i do have my medical certificate stating 2-3days bedrest. so, moving on, i felt really, really sorry for my sister Jen and her kids.
this is the second time their father did this to them. the first time, it was almost four years ago, Miko was the only child back then. their father, Roger, was seeing someone, a girl of course, well, could have been worse if it was with a guy, or it could have been better, whatever...
unfortunately, they got back together and then, Jao-Jao was made.
four years after that particular situation, history repeated itself. i don't have to elaborate the whole story, honestly i'ts not important for me and i'm tired of it.
i do believe that ate Jen and Roger had their own reasons, i respect them, the bad thing is, how about their kids? did they gave themselves time to think? or even spared a moment to speak to each other and settled out their differences? i don't think so. if they had just done the things that i mentioned above... things should have been better.
life is actually easy, people are only making it complicated. arguments amplify a simple misunderstading. if only people know how to stand down their guards and swallow their pride for a bit... things will be over after a small, simple talk. simple, yet easy.
i remembered times when me and my wifey argue over the phone everyday, and it all started with a simple misunderstanding over our conversation. i dont want to step myself down because i know on that certain situation my reasoning is right, but on my wifey's side, she doesn't want to lose with her reason either, so it ends up, nobody won, were both losers. 3 days of silence for our relationship... i called her up 3 days after, threw away my pride, and said i'm sorry and i don't want to fight with her anymore, and i love her. after that, all went back to it's regular state, and as i told her, whenever arguments like this happens again, we have to talk over it first, calmly, without emotions. a simple solution for a complicated problem. after that, we seldom had that kind of argument again. if there will be one, i assure that it will be wiped clean on the same day. we're working on it up until there's virtually no more fights/arguments between us :D
communication is another important thing, for example if someone said "read between the lines", some people know that this is just a kind of saying or monicker, for others, they understood the phrase literally, and eventually will ask you, "what line?". and there is a kind that thinks both ways. the kind that everyone else should be.
it's already past 12am, i'm going to sleep, i'm definately go to work tomorrow. things accomplished this day... nothing important, i spent the whole day slacking, playing psp, reading and sleeping, i think 3 days of slacking got my boogie back on :D and tomorrow is my last day for work, so Oh! joy! Victory is Mine! spent most time reading online message boards on my mobile phone. i stumbled upon a thread, some guy doing custom made skins for almost everything you want to put a sticker in to. for 500bucks, you can create a personalized skin for your laptop, psp, cellphone etc. i made a simple freakin layout for my netbook's top part, a personalized logo "dp" on old english text, and an "asus logo at the leftmost part. i know i'm not that good at putoshop, but see, i've learned. still working on it, damn!
i'll test if html codes work on this kind of blog, i do hope so, anyways, i gotta go, big day tomorrow. ciao.
*testing, my proposed personalized sticker for my asus eee*
Sunday, March 22, 2009
T.G.I.S. thank God I'ts Slacking day
nagising ako ng 4:30am saturday, march 21, 2009. dahil narinig ko ang alarm ko... si Adam Sandler at ang kanyang ringtone. riiiing, riiiiiiiing, riiiiiiiiing... waaaaaaah! ganyan, halos ganyan ang alarm ko pag umaga. may okasyon kanina, Santa Cena kung tatawagin ng mga katulad kong INC. after 30 seconds, nag ring naman ang isa kong cellphone... si wifey, ginigising na din ako. excited din siya alam ko dahil ito ang unang santa cena ko bilang kapareha ng relihiyon.
bumangon na ako at nagplantsa ng polo kong isusuot, sabi ni wifey suotin ko daw yung black na polo na no fear ang tatak. gusto ko din yon at isa ito sa mga paborito ko, ngunit sa kasamaang palad, hindi ko ito makita. hinanap ko sa sampayan, sa mga cabinet pero di ko talaga makita. wala akong oras hanapin iyon kaya as usual, kumuha nalang ng polo... sa sampayan ni erpats. green na striped na dockers tuloy ang porma ko kanina, pero nevertheless, bonggang bongga parin!
hindi ko talaga style ang mag formal, mag polo, slacks, leather shoes, yuck. sa trabaho nga kahit dress up, naka dress down parin ako. makikita mo lang akong dress up pag naka school uniform, mga araw ng pagsamba, katapusan ng mundo, at syempre sa kasal ko.
isang araw ng linggo, nahuli ako ng gising, dapat 4:45am gising na ako para 5:45am makaalis na ako ng bahay at 6:30am ay nasa INC baclaran na ako, pagkatapos nito ng 7:45am, 10mins jeepney ride na papuntang work, 8am sakto log in ko. ngunit sa kamalasan, na late ako. 6:55am... sarado na ang kapilya.
sa isip isip ko, pwersahan ko sanang bubuksan at magwawala pero baka matiwalag ako. hindi naman ako gagawa ng bagay na ikahahadlang ng relasyon ko sa diyos at sa aking pinakamamahal. ayun, napilitan akong magpolo sa trabaho ng buong araw at nag undertime pa dahil 4:45pm ang huling samba, dapat 4:30pm andun na ako, e 5pm pa ang labas ko, hanggang ngayon ay hinihiling ko na maintindihan ako ng boss ko...
mabuti nalang at wala gaanong tao pag linggo, swerte pa ako, less than 100 lang ang nakakita sa akin na naka-dress up pag hindi naman dapat. mapalad parin ako... Mwahahaha!
sa umpisa talaga, ayoko ng magpalit ng relihiyon, katoliko akong isinilang at pinalaki, naging buddhist nung college, (yeah! nirvana!) naging atheist nung mga panahong nawawalan na ng pagasa sa buhay. pero ngayon, ganap(nga ba?) na inc na.
maraming turo sa relihiyon ko ngayon ay malaki ang conflict sa nakasanayan kong relihiyon dati, aaminin ko sa ngayon, madami paring tanong na lumalaro sa isip ko, at dahil March 22 na, alas dose pasado, next time ko na lang isasaad ang mga tanong ko, papaikliin ko na ire...
ginawa ko lang naman ito dahil talaga sa wifey ko. inc siya mula nung pagkabata, dahil bawal sa kanila ang makipagtipan sa ibang relihiyon, sumang-ayon ako na umanib sa kanila. inaamin ko din na dahil dito, naging malapit na rin ako ke God. laking pasalamat ko rin sa wifey Donna ko.
at sa tuwing pumupunta ako sa church, kahit ano sabihin nila, sa isip ko ay respeto nalang, may sarili akong prinsipyo, may respeto sa paniniwala ng mga tao. pasalamat na rin ako't tanggap naman ng mga magulang ko. sabagay, hindi ko naman sila dinadamay sa mga gawain kong kakaiba sa kanila.
ayun, balik kaninang umaga, santa cena...
banal na hapunan, ang tawag nila. at kung bakit ginagawa natin ito sa umaga na dapat pala ay tinawag na banal na agahan, wag ko na daw itanong. pilosopo daw at walang saysay. ang mahalaga ay maipakita ang saysay ng last supper ni jesus. naisip ko rin na kaya banal na hapunan, magkaiba ng timezone ang pinas at jerusalem noon. advance tayo ng mga ilan ding oras... oh well... ok...
5:30am andun na ako, 6:00am nagsimula, 6:10 - 7am nagsalita ang ministro sa harap. nakinig ako, promise, naintindihan ko yung sinasabi niya, with matching daydreaming sa boring parts, pero naintindihan ko yung sinabi niya.
here comes the exciting part, kakain ng bread at iinom ng katas ng grapes.
dinurog yung animo'y biskwit at isa isang papakuhanin lahat ng tao. medyo maliit lang nakuha ko, malaki pa ang singko sentimos. may korteng "S" pa nga e... galing.
ayan, kakainin na daw... hmmm... crunchy! parang pasencia, yung parang eggnog na walang lasa, at... crunchy talaga, rinig na rinig yung pagnguya nito, nilasap ko pa nga, pero wala talagang lasa.
next in line, the grape wine... or grape juice. kala ko parang shot ng matador, kaya ini-straight ko. yun pala, amf, matamis na juice talaga, grape extract as in, fresh na fresh! sayang at hindi ko nalasap, gusto ko pa sana shu-mat pero di na pwede, next year nalang ulit, gagamitan ko na ng straw.
7:30am na natapos ang samba. dapat sana ay 7am naka log in na ako, pero siguro alam naman ni boss na may sakit parin ako, sana...
pagdating ko, pinaplano ko na sana pumasok, tinamaan nanamman ako ng sakit kong katam (katamaran). nabuksan ko nanaman itong netbook ko at nawili sa pesteng internet. wee! di ko namalayan, 1030am na, lunch ko na pala!... dapat sa work.
half day sana ako, pero ayaw talaga ng katawan ko, para bang may mabigat na humihila sa akin pabalik sa netbook ko kaya ayun. sinabi ko rin kay wifey na tinatamad akong pumasok. alam kong nadismaya siya kasi di na daw ako inspired. lagi naman akong inspired dahil sa kanya, kanina lang, na expired yung... ewan ko ba, kelangan ko ata ng change oil at overhaul.
1pm pumasok na si wifey. ako eto at nag b-browse parin, hanngang 4pm, dumating ang kaibigan kong si denz, nakitambay dito sa bahay, nakipagkwentuhan, sinamahan akong pumunta sa doctor para pa check-up.
sumakit ang ulo ko sa kaka internet hehehe, sa maghapon ko ba namang basa ng basa ng mga forum, install uninstall ng mga programs, kalikot doon, kalikot diyan, nag system restore pa ako dahil sa pesteng brickopacks at sa pagnanais kong magkaroon ng ala- Mac os X na interface.
8pm ata kami pumunta sa Signal Polyclinic. sinamahan ako ni denz. ang reklamo ko ke doc ay sakit ng ulo, pero niresetahan ako dahil daw sa sore throat! abay, ang galing. mas alam pa niya sakit ko kesa sa akin, hanep na pala mga duktor ngayon. nyemas! sa isip ko, binayaran ko lang naman si doc para sa med cert ko. 250petot, di ko na binili yung sandamukal na gamot sa sore throat na nireseta na nagkakahalagang 700++petot. mas tiwala ako kay John Lloyd... Ingat! tanggal ang sakit ng ulo, you changed my life in a moment.
11pm na umiwi si denz, after 15 mins dumating na si wifey, at sa gitna noon ay nagawa ko rin na magmukhang Mac ang desktop ko, Victory is Mine! t eto ala una na pala, tinitipa ko pa kung papasok ako bukas. malamang oo, bagsak nanaman reliability ko hehehe! anyways, bukas target ko maka dalawang entry dito, long day ahead...
and as always, to my wifey... if you are reading this entry... i'm already fast asleep. i love you so much :D
bumangon na ako at nagplantsa ng polo kong isusuot, sabi ni wifey suotin ko daw yung black na polo na no fear ang tatak. gusto ko din yon at isa ito sa mga paborito ko, ngunit sa kasamaang palad, hindi ko ito makita. hinanap ko sa sampayan, sa mga cabinet pero di ko talaga makita. wala akong oras hanapin iyon kaya as usual, kumuha nalang ng polo... sa sampayan ni erpats. green na striped na dockers tuloy ang porma ko kanina, pero nevertheless, bonggang bongga parin!
hindi ko talaga style ang mag formal, mag polo, slacks, leather shoes, yuck. sa trabaho nga kahit dress up, naka dress down parin ako. makikita mo lang akong dress up pag naka school uniform, mga araw ng pagsamba, katapusan ng mundo, at syempre sa kasal ko.
isang araw ng linggo, nahuli ako ng gising, dapat 4:45am gising na ako para 5:45am makaalis na ako ng bahay at 6:30am ay nasa INC baclaran na ako, pagkatapos nito ng 7:45am, 10mins jeepney ride na papuntang work, 8am sakto log in ko. ngunit sa kamalasan, na late ako. 6:55am... sarado na ang kapilya.
sa isip isip ko, pwersahan ko sanang bubuksan at magwawala pero baka matiwalag ako. hindi naman ako gagawa ng bagay na ikahahadlang ng relasyon ko sa diyos at sa aking pinakamamahal. ayun, napilitan akong magpolo sa trabaho ng buong araw at nag undertime pa dahil 4:45pm ang huling samba, dapat 4:30pm andun na ako, e 5pm pa ang labas ko, hanggang ngayon ay hinihiling ko na maintindihan ako ng boss ko...
mabuti nalang at wala gaanong tao pag linggo, swerte pa ako, less than 100 lang ang nakakita sa akin na naka-dress up pag hindi naman dapat. mapalad parin ako... Mwahahaha!
sa umpisa talaga, ayoko ng magpalit ng relihiyon, katoliko akong isinilang at pinalaki, naging buddhist nung college, (yeah! nirvana!) naging atheist nung mga panahong nawawalan na ng pagasa sa buhay. pero ngayon, ganap(nga ba?) na inc na.
maraming turo sa relihiyon ko ngayon ay malaki ang conflict sa nakasanayan kong relihiyon dati, aaminin ko sa ngayon, madami paring tanong na lumalaro sa isip ko, at dahil March 22 na, alas dose pasado, next time ko na lang isasaad ang mga tanong ko, papaikliin ko na ire...
ginawa ko lang naman ito dahil talaga sa wifey ko. inc siya mula nung pagkabata, dahil bawal sa kanila ang makipagtipan sa ibang relihiyon, sumang-ayon ako na umanib sa kanila. inaamin ko din na dahil dito, naging malapit na rin ako ke God. laking pasalamat ko rin sa wifey Donna ko.
at sa tuwing pumupunta ako sa church, kahit ano sabihin nila, sa isip ko ay respeto nalang, may sarili akong prinsipyo, may respeto sa paniniwala ng mga tao. pasalamat na rin ako't tanggap naman ng mga magulang ko. sabagay, hindi ko naman sila dinadamay sa mga gawain kong kakaiba sa kanila.
ayun, balik kaninang umaga, santa cena...
banal na hapunan, ang tawag nila. at kung bakit ginagawa natin ito sa umaga na dapat pala ay tinawag na banal na agahan, wag ko na daw itanong. pilosopo daw at walang saysay. ang mahalaga ay maipakita ang saysay ng last supper ni jesus. naisip ko rin na kaya banal na hapunan, magkaiba ng timezone ang pinas at jerusalem noon. advance tayo ng mga ilan ding oras... oh well... ok...
5:30am andun na ako, 6:00am nagsimula, 6:10 - 7am nagsalita ang ministro sa harap. nakinig ako, promise, naintindihan ko yung sinasabi niya, with matching daydreaming sa boring parts, pero naintindihan ko yung sinabi niya.
here comes the exciting part, kakain ng bread at iinom ng katas ng grapes.
dinurog yung animo'y biskwit at isa isang papakuhanin lahat ng tao. medyo maliit lang nakuha ko, malaki pa ang singko sentimos. may korteng "S" pa nga e... galing.
ayan, kakainin na daw... hmmm... crunchy! parang pasencia, yung parang eggnog na walang lasa, at... crunchy talaga, rinig na rinig yung pagnguya nito, nilasap ko pa nga, pero wala talagang lasa.
next in line, the grape wine... or grape juice. kala ko parang shot ng matador, kaya ini-straight ko. yun pala, amf, matamis na juice talaga, grape extract as in, fresh na fresh! sayang at hindi ko nalasap, gusto ko pa sana shu-mat pero di na pwede, next year nalang ulit, gagamitan ko na ng straw.
7:30am na natapos ang samba. dapat sana ay 7am naka log in na ako, pero siguro alam naman ni boss na may sakit parin ako, sana...
pagdating ko, pinaplano ko na sana pumasok, tinamaan nanamman ako ng sakit kong katam (katamaran). nabuksan ko nanaman itong netbook ko at nawili sa pesteng internet. wee! di ko namalayan, 1030am na, lunch ko na pala!... dapat sa work.
half day sana ako, pero ayaw talaga ng katawan ko, para bang may mabigat na humihila sa akin pabalik sa netbook ko kaya ayun. sinabi ko rin kay wifey na tinatamad akong pumasok. alam kong nadismaya siya kasi di na daw ako inspired. lagi naman akong inspired dahil sa kanya, kanina lang, na expired yung... ewan ko ba, kelangan ko ata ng change oil at overhaul.
1pm pumasok na si wifey. ako eto at nag b-browse parin, hanngang 4pm, dumating ang kaibigan kong si denz, nakitambay dito sa bahay, nakipagkwentuhan, sinamahan akong pumunta sa doctor para pa check-up.
sumakit ang ulo ko sa kaka internet hehehe, sa maghapon ko ba namang basa ng basa ng mga forum, install uninstall ng mga programs, kalikot doon, kalikot diyan, nag system restore pa ako dahil sa pesteng brickopacks at sa pagnanais kong magkaroon ng ala- Mac os X na interface.
8pm ata kami pumunta sa Signal Polyclinic. sinamahan ako ni denz. ang reklamo ko ke doc ay sakit ng ulo, pero niresetahan ako dahil daw sa sore throat! abay, ang galing. mas alam pa niya sakit ko kesa sa akin, hanep na pala mga duktor ngayon. nyemas! sa isip ko, binayaran ko lang naman si doc para sa med cert ko. 250petot, di ko na binili yung sandamukal na gamot sa sore throat na nireseta na nagkakahalagang 700++petot. mas tiwala ako kay John Lloyd... Ingat! tanggal ang sakit ng ulo, you changed my life in a moment.
11pm na umiwi si denz, after 15 mins dumating na si wifey, at sa gitna noon ay nagawa ko rin na magmukhang Mac ang desktop ko, Victory is Mine! t eto ala una na pala, tinitipa ko pa kung papasok ako bukas. malamang oo, bagsak nanaman reliability ko hehehe! anyways, bukas target ko maka dalawang entry dito, long day ahead...
and as always, to my wifey... if you are reading this entry... i'm already fast asleep. i love you so much :D
Friday, March 20, 2009
Finally... a Blog! pinoy version
pinahirapan ako ng blog na ito. binago ko lang yung time na pinost ko yung entry e hindi ko na siya makita sa "evilharvey.blogspot.com" <-- ito ang paala-ala sa akin kung ano ang url ng blog ko.
sobrang excited ko, naging tagalog na tuloy tong entry ko, siguro kasi mas mabilis ako mag-isip sa tagalog ng onti kesa sa isipin sa english, lol. matutuwa si wifey pag nakita nya ito, sinabi ko na sa kanya dati na mahilig ako magsulat at magkwento, mahilig din akong magbasa lalo na sa kubeta. kaya binilhan niya ako ng mga libro ni bob ong, na isa rin sa mga idolo ko sa pagsulat. unang pagbasa ko sa mga libro niya, sa akin, parang pinahabang blog lang, pero astig.
dumating na si inay galing sa pag-aaral ng jewelry making (sosyal!) na sinundo naman ng aking ama sakay ng kanyang honda dio 50cc (kala mo kotse, pero scooter yan...) magluluto daw si ermats ng giniling with carrots, potatoes and peas. kaya lalo akong tumataba.
naiinis ako dati pag pinupuna ako ni wifey na mataba, kasi sa palagay ko tama lang ang katawan ko at nag o-over react lang siya. pero sunod sunod na, sinabi na rin ng mga katrabaho, kapitbahay, mga kaibigan, at sinabi ulit ni wifey. amf. Oo na... magpapapayat na uli ako.
ayon sa mga pagaaral, maraming factor kung bakit tumataba ang isang tao. sa kaso ko , aking napagalaman na napapadalas akong kumain kasi marami kaming pagkain dito sa bahay. pauso ko lang yon, eto ang tunay na dahilan... pag ang isang tao e kulang sa tulog or pahinga, para manatili siyang gising e kain siya ng kain lalo na mga matatamis. minsan naman stress related at financially inclined. pag may pera ka nakakain mo lahat ng gusto mo.
pag nag de-date kami ni wifey, pasawa kami sa pagkain, lagi kaming nagtetesting ng mga restaurant na bago, at mga foodstalls na unique. enjoy naman sobra.
isa sa mga problemang kinahaharap ko ngayon e yung wireless mouse kong nabili sa cdr-king. mabilis maubos ang battery niya. nagpabili ako kahapon ng 2 pieces na aaa energizer na nagkakahalagang 80 petot. sa loob ng 6 hours na gamit naghihingalo na siya. kawawang 80 pesos... sa pagkain sana, nabusog pa ako (to the tune of ako ay may lobo)
madilim na dito sa terrace namin. 5:20 na pala. si wifey ay nasa trabaho pa, 2pm-10pm kasi siya. bukas papasok na ako, at dun sa trabaho magsusulat ng blog habang walang caller, Bwahahahahh!
napansin ko, epektib yung nabili kong old spice na deodorant. sa halagang 60 petot wala ka talagang b.o., at kahit 2 days na hindi maligo, amoy baby pa din! subok ko na ito. ang isa lang na downfall sa mga deodorant, pawis. pawisin ako, lalo na bandang kili-kili. kahit naka-upo lang ako, kahit sa aircon pa nakatapat, pawis ang leki-leki ko. badtrip armpit.
naisip ko, sakit or abnormality ito. for example yung tropa kong si reginald. lagi siyang pawisin pero sa mga palad niya naman, kala ko e may pinipiga siya kasi may tutulo talagang katas pag piniga niya ang mga palad niya.
pero ok lang, hindi naman nakaka-apekto ng performance hehehe.
ngayon lang uli ako dumating sa punto ng wala ng maisip. nag-iisip ako ng isususlat ko dito pero bigla akong na blanko. siguro dala na rin ng sobrang excited ko ngayong may blog na ako at maisususlat ko na lahat ng gusto kong sabihin. isusulat ko nalang kasi hindiko masabi, sasabihin ko nalang pag tinatamad akong magsulat or mag type.
ayun! may pumasok na sa utak kong marikit, 'tong laptop ko nga pala... si dp lappy.
matagal ko na siyang gusto, Asus eee 1000h. eto specs niya:
- intel atom n270
- 2gb ram
- 160gb HD
- win xp home ed sp3/ vistamized :D
- 6-cell li-ion batt
- wifi b/g/n
- multitouchpad
- 10.2in screen
marami pa, nalimutan ko lang yung iba. dala ko siya lagi sa backpack ko. bukas dala ko uli kasi kokopya ako ng psp games sa work. bale eto ang replacement ko sa psp, nagsawa ako sa psp, puro movies nalang ang ginagawa ko,e dito pwede rin naman akong mag movies, mp3 at games. meron pa naman psp dito, sa pamangkin ko. bale tatlo ang kinakalikot ko, cellphone, psp, at etong laptop ko. may iba pa akong kinakalikot pero might as well not disclose it to public. lol
well, maya na ulit. naaasar ako, gusto ko mag join sa www.netbooks.ph pero antagal dumating nung verification email nila. naka off yung javascript ng mozilla kasi thru proxy ang browsing ko ngayon. di ko ma sendan ng email yung nag invite sa akin sa site. hays...
baka sa cp ko nalang gagawin. thru opera mini 4.2 modded. madilim na dito sa kinauupuan ko mula kaninang 1pm. babalik na ako sa kwarto. my netbook's been running for 4 hours and 20 mins. and so is my cellphone, which is charging since 1pm because it's used as a bluetooth modem. i think i'll do a powercycle on my equipment. later!
sobrang excited ko, naging tagalog na tuloy tong entry ko, siguro kasi mas mabilis ako mag-isip sa tagalog ng onti kesa sa isipin sa english, lol. matutuwa si wifey pag nakita nya ito, sinabi ko na sa kanya dati na mahilig ako magsulat at magkwento, mahilig din akong magbasa lalo na sa kubeta. kaya binilhan niya ako ng mga libro ni bob ong, na isa rin sa mga idolo ko sa pagsulat. unang pagbasa ko sa mga libro niya, sa akin, parang pinahabang blog lang, pero astig.
dumating na si inay galing sa pag-aaral ng jewelry making (sosyal!) na sinundo naman ng aking ama sakay ng kanyang honda dio 50cc (kala mo kotse, pero scooter yan...) magluluto daw si ermats ng giniling with carrots, potatoes and peas. kaya lalo akong tumataba.
naiinis ako dati pag pinupuna ako ni wifey na mataba, kasi sa palagay ko tama lang ang katawan ko at nag o-over react lang siya. pero sunod sunod na, sinabi na rin ng mga katrabaho, kapitbahay, mga kaibigan, at sinabi ulit ni wifey. amf. Oo na... magpapapayat na uli ako.
ayon sa mga pagaaral, maraming factor kung bakit tumataba ang isang tao. sa kaso ko , aking napagalaman na napapadalas akong kumain kasi marami kaming pagkain dito sa bahay. pauso ko lang yon, eto ang tunay na dahilan... pag ang isang tao e kulang sa tulog or pahinga, para manatili siyang gising e kain siya ng kain lalo na mga matatamis. minsan naman stress related at financially inclined. pag may pera ka nakakain mo lahat ng gusto mo.
pag nag de-date kami ni wifey, pasawa kami sa pagkain, lagi kaming nagtetesting ng mga restaurant na bago, at mga foodstalls na unique. enjoy naman sobra.
isa sa mga problemang kinahaharap ko ngayon e yung wireless mouse kong nabili sa cdr-king. mabilis maubos ang battery niya. nagpabili ako kahapon ng 2 pieces na aaa energizer na nagkakahalagang 80 petot. sa loob ng 6 hours na gamit naghihingalo na siya. kawawang 80 pesos... sa pagkain sana, nabusog pa ako (to the tune of ako ay may lobo)
madilim na dito sa terrace namin. 5:20 na pala. si wifey ay nasa trabaho pa, 2pm-10pm kasi siya. bukas papasok na ako, at dun sa trabaho magsusulat ng blog habang walang caller, Bwahahahahh!
napansin ko, epektib yung nabili kong old spice na deodorant. sa halagang 60 petot wala ka talagang b.o., at kahit 2 days na hindi maligo, amoy baby pa din! subok ko na ito. ang isa lang na downfall sa mga deodorant, pawis. pawisin ako, lalo na bandang kili-kili. kahit naka-upo lang ako, kahit sa aircon pa nakatapat, pawis ang leki-leki ko. badtrip armpit.
naisip ko, sakit or abnormality ito. for example yung tropa kong si reginald. lagi siyang pawisin pero sa mga palad niya naman, kala ko e may pinipiga siya kasi may tutulo talagang katas pag piniga niya ang mga palad niya.
pero ok lang, hindi naman nakaka-apekto ng performance hehehe.
ngayon lang uli ako dumating sa punto ng wala ng maisip. nag-iisip ako ng isususlat ko dito pero bigla akong na blanko. siguro dala na rin ng sobrang excited ko ngayong may blog na ako at maisususlat ko na lahat ng gusto kong sabihin. isusulat ko nalang kasi hindiko masabi, sasabihin ko nalang pag tinatamad akong magsulat or mag type.
ayun! may pumasok na sa utak kong marikit, 'tong laptop ko nga pala... si dp lappy.
matagal ko na siyang gusto, Asus eee 1000h. eto specs niya:
- intel atom n270
- 2gb ram
- 160gb HD
- win xp home ed sp3/ vistamized :D
- 6-cell li-ion batt
- wifi b/g/n
- multitouchpad
- 10.2in screen
marami pa, nalimutan ko lang yung iba. dala ko siya lagi sa backpack ko. bukas dala ko uli kasi kokopya ako ng psp games sa work. bale eto ang replacement ko sa psp, nagsawa ako sa psp, puro movies nalang ang ginagawa ko,e dito pwede rin naman akong mag movies, mp3 at games. meron pa naman psp dito, sa pamangkin ko. bale tatlo ang kinakalikot ko, cellphone, psp, at etong laptop ko. may iba pa akong kinakalikot pero might as well not disclose it to public. lol
well, maya na ulit. naaasar ako, gusto ko mag join sa www.netbooks.ph pero antagal dumating nung verification email nila. naka off yung javascript ng mozilla kasi thru proxy ang browsing ko ngayon. di ko ma sendan ng email yung nag invite sa akin sa site. hays...
baka sa cp ko nalang gagawin. thru opera mini 4.2 modded. madilim na dito sa kinauupuan ko mula kaninang 1pm. babalik na ako sa kwarto. my netbook's been running for 4 hours and 20 mins. and so is my cellphone, which is charging since 1pm because it's used as a bluetooth modem. i think i'll do a powercycle on my equipment. later!
Finally... a Blog!
woke up at 6am earlier which is supposed to be 4:45am, I'm late for work. i should be at work before 7am. i sent my boss a text message stating that I'm suffering from a serious illness which is laziness, which i specifically did not say because i know she will kill me tomorrow. also texted my wifey just to say that I'm up, I'm late, and i don't want to go to work. told my parents that i was having a bit of a bad headache so... i went back to bed.
Awakened by the irritating noise of my Nokia 3310 ringing, it's past 11am. looking at the display, it's my wifey calling... told her the whole story. i know she understands my situation, she always does, that is why i love her so much.
going out of the room, greeted my mother and father. looking for something to eat. got by lunch with some sardines cooked with "misua". after that, i loaded my Sony Ericsson w595 with 30 bucks worth of smart load, which is supposed to be 1hour and 30 minutes worth of legal internet time, but for me, it's worth more than that... 1 hour of legal internet time and 3 days of unlimited browsing. thanks to the nerds, the geeks, and the people with nothing to do but tinker with their gadgets... just like i do :)
looking back 3 years ago, i had a blog before, g-blogs.com/TheAlchemist. got the name from Paolo Coelho's book, the alchemist, not the erotic one which is 11 minutes lol.I'm not sure if it's still up and running though. those were the dark times for me, i stopped school because i was addicted to online gaming. shelling out my everyday allowance of 50bucks, which is worth 5 solid hours of online gaming. simply saying, those were my "bum" days. i was only using a Nokia 7650, i spent every night researching and finding out new things on how to enhance my mobile phone, how to get internet for free, and how to get pornographic materials for my phone, for free... pathetic it may look, but i had fun. and it opened me up to what i am now.
i don't have the actual word to describe it, but there are some... techie, geek, nerd, troubleshooter, technical support. i read a lot of message boards regarding how to do this, do that... starting from mobile phones, gaming consoles, and personal computers.
i actually like what i do. starting with my line of work, i'm a technical support agent. working with the world's biggest telecommunications company. troubleshooting and guiding people on how to connect to the internet and other internet related problems.
at work, some call me as a chief mechanic for gadgets. specifically the psp. i didn't invent or discover something such as a hack to the psp but i knew a lot of things about it. i read and discovered everything on the net, message boards, forums. i gained a lot of friends by doing so...
early January of '09, i got a new mobile phone, a Sony Ericsson w595 Walkman phone. excitedly filled up the 2gb memory with mp3's, pictures and educational videos :D. while doing a little browsing at work, i read something about getting free internet on your mobile phone, tried it' and it worked! it was a convenient thing, checking out emails on the go, read news, and just surf for free while waiting for time to pass by.
and by the third week of February, with some financial help from my wifey and my sister Jen, i got an Asus eee 1000h notebook. contented with the things i have in life right now... what more can i wish for... right?
did a few tinkering with the phone and the notebook, and Voila! instant internet.
the speed... never mind. it's actually good for browsing but downloading, instant messaging? don't mention it.
4:10 pm, here i am, a little zealous of my new blog, i really like to speak my mind out, this may be the answer, or maybe not until the free internet is still up and running...
i always wanted to write a diary, but i thought it was just for teenage girls, so the idea was marked as trash. i always wanted to start a journal, but too lazy to write. the idea was marked as things to do on the next life.
setting up a blog is just perfect, sign up a little, don't forget the user name and password, write whatever you want, including insane profanity on some texts without someone blocking it for being posted... perfect. a diary/journal for fast paced, intelligent but lazy people like me.
hope to write another entry to you soon, my pre-beloved blog.
uhh... what's my user name and password again? damn!
Awakened by the irritating noise of my Nokia 3310 ringing, it's past 11am. looking at the display, it's my wifey calling... told her the whole story. i know she understands my situation, she always does, that is why i love her so much.
going out of the room, greeted my mother and father. looking for something to eat. got by lunch with some sardines cooked with "misua". after that, i loaded my Sony Ericsson w595 with 30 bucks worth of smart load, which is supposed to be 1hour and 30 minutes worth of legal internet time, but for me, it's worth more than that... 1 hour of legal internet time and 3 days of unlimited browsing. thanks to the nerds, the geeks, and the people with nothing to do but tinker with their gadgets... just like i do :)
looking back 3 years ago, i had a blog before, g-blogs.com/TheAlchemist. got the name from Paolo Coelho's book, the alchemist, not the erotic one which is 11 minutes lol.I'm not sure if it's still up and running though. those were the dark times for me, i stopped school because i was addicted to online gaming. shelling out my everyday allowance of 50bucks, which is worth 5 solid hours of online gaming. simply saying, those were my "bum" days. i was only using a Nokia 7650, i spent every night researching and finding out new things on how to enhance my mobile phone, how to get internet for free, and how to get pornographic materials for my phone, for free... pathetic it may look, but i had fun. and it opened me up to what i am now.
i don't have the actual word to describe it, but there are some... techie, geek, nerd, troubleshooter, technical support. i read a lot of message boards regarding how to do this, do that... starting from mobile phones, gaming consoles, and personal computers.
i actually like what i do. starting with my line of work, i'm a technical support agent. working with the world's biggest telecommunications company. troubleshooting and guiding people on how to connect to the internet and other internet related problems.
at work, some call me as a chief mechanic for gadgets. specifically the psp. i didn't invent or discover something such as a hack to the psp but i knew a lot of things about it. i read and discovered everything on the net, message boards, forums. i gained a lot of friends by doing so...
early January of '09, i got a new mobile phone, a Sony Ericsson w595 Walkman phone. excitedly filled up the 2gb memory with mp3's, pictures and educational videos :D. while doing a little browsing at work, i read something about getting free internet on your mobile phone, tried it' and it worked! it was a convenient thing, checking out emails on the go, read news, and just surf for free while waiting for time to pass by.
and by the third week of February, with some financial help from my wifey and my sister Jen, i got an Asus eee 1000h notebook. contented with the things i have in life right now... what more can i wish for... right?
did a few tinkering with the phone and the notebook, and Voila! instant internet.
the speed... never mind. it's actually good for browsing but downloading, instant messaging? don't mention it.
4:10 pm, here i am, a little zealous of my new blog, i really like to speak my mind out, this may be the answer, or maybe not until the free internet is still up and running...
i always wanted to write a diary, but i thought it was just for teenage girls, so the idea was marked as trash. i always wanted to start a journal, but too lazy to write. the idea was marked as things to do on the next life.
setting up a blog is just perfect, sign up a little, don't forget the user name and password, write whatever you want, including insane profanity on some texts without someone blocking it for being posted... perfect. a diary/journal for fast paced, intelligent but lazy people like me.
hope to write another entry to you soon, my pre-beloved blog.
uhh... what's my user name and password again? damn!
Subscribe to:
Posts (Atom)